Sulatroniko para sa mga kasama kong namaya(g)pa(g)

Umihip ang hangin tangan ang huni

ng mga gunita, ng mga kabalikat kong

nagapí at lubos nang sumakaniya.

Sa paglanghap nito, lubusan kong

natantong ang simoy pa rin ng inyong

paglisan ang pinakamasidhi…

sangsang sa salungat,

halimuyak sa balik-tanaw.

At sa tuwing nangungulila sa mga araw

na kayo ang naging sandalan

tuwing nahahapo ang katawan

at nauubusan ng galak,

tahanan ko sa tuwina ang mga luhang pumapatak

sa inyong retrato noong ibandera ninyo ang

sagisag ng ating pagkamulat.

Hindi sa lupa nakabaon, bagkus sa alaala

ang himpilan ninyong mga kaibigan kong

sa ngalan ng hustisya ay namayagpag.

Art slider by Natasha Audrey Ordinario and Ma. Niña Erica Ramirez